Όταν η φωτογράφος Jane χάνει τη μνήμη της σε ένα τραυματικό ατύχημα, περίεργα στοιχεία στις φωτογραφίες της δείχνουν πως ίσως ευθύνεται για τους θανάτους μελών της οικογένειας που δεν ήξερε πως έχει. Σημαντικό ρόλο παίζει ο ψυχίατρός της που προσπαθεί να τη βοηθήσει να ανακτήσει τις χαμένες της αναμνήσεις.
TI EΧΟΥΜΕ ΕΔΩ
Την δραματική ιστορία μιας οικογένειας η οποία σχεδόν ξεκληρίστηκε το 1985. Ο μόνος επιζών ήταν η μεγαλύτερη κόρη, Jane. Παλεύοντας με τον εαυτό της κυρίως, προσπαθεί να καταλάβει και να θυμηθεί λεπτομέρειες απ’ το τραγικό συμβάν. Η εμμονή της να φωτογραφίζει σπίτια είναι και αυτή που θα την βοηθήσει ώστε μπορέσει να ξετυλίξει το κουβάρι των αναμνήσεων της.
Η ταινία κλιμακώνεται σιγά σιγά, τόσο που σε κάνει να χάσεις λίγο τον χρόνο. Προσφέρει μια διαφορετική αισθητική, αφήνοντας να νιώσουμε από μόνοι μας το τι ακριβώς νιώθει η Jane. Αυτό είναι μια παγίδα, γιατί μπορεί τους πιο ανυπόμονους να τους κουράσει ενώ αν το προσπεράσεις όλο αυτό, το σίγουρο είναι πως σε αποζημιώνει με το αποτέλεσμα. Η ιστορία σαφώς είναι ειπωμένη στο παρελθόν σε αντίστοιχες ταινίες του είδους, όμως κάθε μία φορά έχει κάτι άλλο να μας δείξει (;).
Η αξία της οικογένειας είναι αυτό που προβάλλεται σε μεγάλο βαθμό, δείχνοντάς μας το τι μπορεί να θυσιάσει ο καθένας μας για να την κρατήσει ακέραια ή για να εκδικηθεί για λογαριασμό της. Ένα ξεκαθάρισμα που έπρεπε να γίνει βάζοντας τα πράγματα στην θέση τους. Θίγοντας ένα φλέγον κοινωνικό θέμα, κάνοντας την εκδίκηση απαραίτητη. Δεν θα το μαρτυρήσω όμως γιατί θα κάνω spoiler και δεν είναι σωστό.
Το όνομα της η ταινία το πήρε από το τραγούδι “The Lavender Fairy”.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Για να απαντήσω στο ερώτημα που έθεσα πιο πάνω, θα πω πως ναι, κάθε φορά έχει να μας δείξει κάτι άλλο και να μας κάνει να περάσουμε όμορφα στην ώρα προβολής. Γι’ αυτό θα ξεκινήσω με τον Καναδό σκηνοθέτη Ed Gass-Donnelly, που μας παρέδωσε μια ταινία με μια πολύ καλή σκηνοθεσία, χαρίζοντας μας πλάνα μοναδικά και με το μεγαλύτερο μέρος να είναι άηχο, τονίζοντας έτσι τις στιγμές που όταν έμπαινε η μουσική της έδινε την αξία που της αναλογούσε.
Σκηνοθεσία που δεν έχουμε συνηθίσει σε τέτοιες ταινίες, με σκηνές τύπου αλά Matrix. Ναι καλά ακούσατε και του ταιριάζουν πάρα πολύ μπορώ να πω. Δίνει μια άλλη αισθητική όλο αυτό και το μόνο σίγουρο είναι πως την κατατάσσει σε μια ξεχωριστή θέση στα δρώμενα. Ο Ed Gass- Donnelly μαζί με τον Colin Frizzell έγραψαν το σενάριο, το οποίο δεν είναι και κάτι το πρωτότυπο.
Ακολουθώντας το σενάριο οι ηθοποιοί στάθηκαν πολύ καλά. Ξεκινώντας από την Jane (Abbie Cornish- Limitless) που μας μετέφερε μια αρκετά καλή ερμηνεία που σε μερικά σημεία την συμπονούσες αλλά σε μερικά σ’ έβγαζε απ’ τα ρούχα σου. Εξαιρετική και η μικρή Alice (Lola Flanery) αλλά και ο γοητευτικός σύζυγος Alan (Diego Klattenhoff). Αξιοσημείωτες παρουσίες είναι αυτές των Patrick ( Dermot Mulroney) και Liam (Justin Long), με τις ερμηνείες τους να είναι λίγο χλιαρές, λόγο του ότι οι ρόλοι τους ήταν σημαντικοί και έτσι κρύφτηκαν πίσω απ’ αυτό.
ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΟ ΔΩ
Για να περάσεις ένα όμορφο βράδυ με την παρέα σου, η οποία δεν θέλει να φοβηθεί πάρα πολύ. Για να δεις ότι το παρελθόν ποτέ δεν ξεχνάει.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ
ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΤΙΤΛΟΣ
Lavender
ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΒΟΛΗ
04 Νοεμβρίου 2016
ΔΙΑΡΚΕΙΑ
92 λεπτά