Βρισκόμαστε στο Derry 27 χρόνια μετά από την μάχη των Losers με τον Pennywise, όπου μία σειρά εξαφανίσεων δείχνει ότι ο “σατανικός” κλόουν έχει επιστρέψει. Ο Michael το μόνο μέλος της παρέας που έχει μείνει στο Derry φροντίζει να πείσει τα υπόλοιπα μέλη να επιστρέψουν στην πόλη που μεγάλωσαν για να τηρήσουν τον όρκο τον οποίο είχαν δώσει.
TI EΧΟΥΜΕ ΕΔΩ
Το επιτυχημένο βιβλίο του Stephen King που πρώτη φορά μεταφέρθηκε στην μεγάλη οθόνη το 1990 και έγινε remake to 2017 επιστρέφει με ένα sequel της ενήλικης πλέον παρέας των Losers για να δώσει μία συνέχεια στην νοσταλγία των φαν της κλασικής ταινίας αλλά και να εισαγάγει την νέα γενιά στον μύθο της πόλης του Derry. Η μεταφορική πτυχή της ταινίας για τους παιδικούς μας φόβους και τις αναμνήσεις συνεχίζεται, αν και έχει αυτή την παιδική παρουσίαση, λειτουργεί αρκετά καλά περνώντας πλέον στο πώς σαν ενήλικοι οι πρωταγωνιστές θυμούνται τις παιδικές τους αναμνήσεις καλές ή κακές, τις οποίες έχουν συνδυάσει με την πόλη του Derry.
Η ταινία καταφέρνει να πιάσει την αισθητική του Stephen King και την αύρα του, προσθέτοντας έναν πιο έντονο horror χαρακτήρα αρκετά πιο έντονο από αυτόν του remake του 2017. Αυτό βοηθάει αρκετά στο διασκεδαστικό κομμάτι της ταινίας, καθώς παρά την αρκετά μεγάλη της διάρκεια (2 ώρες και 45 λεπτά) καταφέρνει να κρατήσει σε εγρήγορση τον θεατή χωρίς να “κάνει κοιλιά”. Ακόμη ένα στοιχείο που βοηθά την ταινία να μην γίνει κουραστική στον θεατή είναι το χιούμορ της και ο εύθυμος χαρακτήρας που παίρνει ανά διαστήματα, διατηρώντας με αυτόν τον τρόπο την “παιδικότητα” των χαρακτήρων. Επιπλέον, το χιούμορ της ταινίας δίνει την ευκαιρία στον θεατή να χαλαρώσει για κάποια λεπτά φυσικά για να τον “χτυπήσει” ακόμη δυνατότερα.
Βέβαια, παρά τα όποια θετικά της ταινίας δεν αργεί και αυτή να πέσει σε έναν “κυκλώνα” από κλισέ, ειδικά προς το τέλος της αλλά και σε μικρότερο βαθμό κατά την διάρκεια της. Ο κλασικός ατομικός εγκλωβισμός των πρωταγωνιστών για να συμμετάσχουν στο προσωπικό “βασανιστήριο” τους γίνεται με κάπως ευτελή τρόπο, ενώ όσο η ταινία πλησιάζει προς το τέλος γίνεται αρκετά προβλέψιμη στην προσπάθειά της να εκμαιεύσει το συναίσθημα από τον θεατή. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα το τελευταίο δεκάλεπτο της ταινίας να απέχει αρκετά από τον μέχρι εκείνη την στιγμή ρυθμό της.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Στο τεχνικό κομμάτι, σκηνοθέτης είναι ο Andy Muschietti σχετικά άπειρος μετρώντας δύο μεγάλες παραγωγές μέχρι τώρα την horror ταινία Mama και την πρώτη ταινία του reboot του IT. O Muschietti, λοιπόν, δημιουργεί ένα όμορφο αισθητικά περιβάλλον που ταλαντεύεται ανάμεσα σε όμορφα και ανατριχιαστικά τοπία. Γενικά, ο ρυθμός και το ύφος της ταινίας είναι μία αμφιταλάντευση μεταξύ ευχάριστων και σκοτεινών συναισθημάτων. Κάποιες από τις σκηνές τρόμου είναι άρτια σκηνοθετημένες με αρκετά ευρηματικούς τρόπους, οι οποίες προκαλούν με επιτυχία το αίσθημα “εγκλωβισμού” στον θεατή. Το μεγάλο στοίχημα όμως του δημιουργού βρίσκεται στο σενάριο και αν θα καταφέρει να αναπτύξει τους χαρακτήρες, δηλαδή το πως έχουν διαμορφωθεί εκείνοι κατά την ενηλικίωση τους. Αν και ασχολείται κάπως επιφανειακά με αυτό το κομμάτι, η ανάπτυξη των χαρακτήρων είναι επαρκής έτσι ώστε ο θεατής να είναι σε θέση να κατανοήσει την εξέλιξη τους αλλά και τα κατάλοιπα που είχαν “θαφτεί” μέσα τους από τις εμπειρίες των παιδικών τους χρόνων στην πόλη του Derry.
Τέλος, η ταινία έχει ένα πολύ καλό καστ που περιέχει δυνατά ονόματα, όπως η Jessica Chastain, ο James McAvoy και ο Bill Skarsgård. Όλοι σχεδόν οι ηθοποιοί ερμηνεύουν πολύ καλά, ίσως με μοναδικό “μαύρο πρόβατο” τον Jay Ray, ενώ αξίζει να σημειωθεί η ερμηνευτική χημεία που έχουν ο Bill Hader και ο James Ransone.
ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΟ ΔΩ
Γενικά, το IT Chapter Two είναι μία ταινία διασκεδαστική που παρά την μεγάλη της διάρκεια δεν κουράζει τον θεατή που την παρακολουθεί. Στο μεγαλύτερο της μέρος προσφέρει καλογυρισμένες και με ένταση σκηνές, αλλά και σκηνές με πιο ευδιάθετο χαρακτήρα που λειτουργούν τόσο ως “ηρεμιστικά” αλλά και ως πάτημα για την απότομη αύξηση της έντασης. Παρ’ όλα αυτά η ταινία έχει αρκετά προβλήματα στο σενάριο τόσο στο τέλος της όπου μαζεύονται πολλά κλισέ κλείνοντας κάπως άδοξα μία πολύ καλή προσπάθεια μέχρι εκείνη την στιγμή, αλλά και δίνοντας βάση σε χαρακτήρες που νομίζουμε ότι θα έχουν κάποια συμβολή στην εξέλιξη της υπόθεσης και τελικά δεν χρησιμεύουν πουθενά (βλ. Henry Bowers).
Επιπλέον, το κοινό δεν μαθαίνει πολλά πράγματα για τον μύθο του Pennywise και το back story που ίσως ήταν κατατοπιστικό παρά τον μεταφορικό σκοπό που έχει ο χαρακτήρας του σατανικού κλόουν. Βέβαια, οι βασικοί χαρακτήρες, δηλαδή η παρέα των Losers καταφέρνουν να συστηθούν στο κοινό αρκετά πειστικά, τουλάχιστον οι περισσότεροι από αυτούς πράγμα που είναι αξιοσημείωτο. Συνεπώς, το sequel του IT είναι μία ταινία που έχει σίγουρα τα “προβλήματα” της αλλά δεν μπορεί να της αρνηθεί κανείς τον αρκετά καλό ρυθμό, τον διασκεδαστικό της χαρακτήρα, την καλογυρισμένη της δράση και το ότι κρατάει τον θεατή που παρακολουθεί συνεχώς σε εγρήγορση, πιάνοντας με αυτόν τον τρόπο την αύρα του συγγραφέα Stephen King και προσφέροντας μία ταινία που θα πείσει το μεγαλύτερο μέρος των θεατών που θα την παρακολουθήσει.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ
ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΤΙΤΛΟΣ
Το Αυτό: Κεφάλαιο 2
ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΒΟΛΗ
04 Σεπτεμβρίου 2019
ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΒΟΛΗ (GR)
05 Σεπτεμβρίου 2019
ΔΙΑΡΚΕΙΑ
165 λεπτά
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ
ΓΛΩΣΣΑ
ΧΩΡΑ
BUDGET
$79.000.000