Μια μητέρα και οι δύο κόρες της κληρονομούν το σπίτι της θείας τους. Το πρώτο τους βράδυ εκεί η μητέρα θα αναγκαστεί να προστατεύσει τις κόρες της από δολοφονικούς εισβολείς. Δεκαέξι χρόνια μετά οι δύο αδερφές θα επιστρέψουν στο σπίτι και τα πράγματα θα αρχίσουν να γίνονται περίεργα.
TI EΧΟΥΜΕ ΕΔΩ
Είναι απ’ τις σπάνιες φορές που μια ταινία ενώ έχει διαλέξει να ασχοληθεί με τα συνηθισμένα, έχει καταφέρει να κάνει την ανατροπή και να μας προσφέρει κάτι καινούργιο. Το παράξενο είναι ότι κατάφερε να ξεχωρίσει μέσα από τον σωρό ταινιών του είδους, ανεβάζοντας αρκετά ψηλά τον πήχη.
Σκεπτόμενη αν θα έπρεπε να σας κάνω μια μικρή ξενάγηση στην υπόθεση ή όχι, επέλεξα τελικώς να μην το κάνω γιατί θα το ευχαριστηθείτε περισσότερο. Θα ήταν πολύ καλύτερο να μην δείτε καθόλου και το διαφημιστικό βίντεο της ταινίας, αλλά νομίζω ότι ζητάω πολλά. Μου είναι αρκετά δύσκολο να συγκρατήσω τη χαρά μου για την εν λόγω ταινία και λόγω της συγκράτησης δυσκολεύομαι στο να σας μεταφέρω το κλίμα για να δικαιολογήσω τα συναισθήματα μου. Αλλά επειδή εμείς εδώ στον filmakias.gr σεβόμαστε την επιθυμία σας να μάθετε το τι μέλι γενέσθαι, θα προσπαθήσω να κάνω ότι καλύτερο μπορώ.
Όταν άρχισε η ταινία απογοητεύθηκα τόσο πολύ που στο πρώτο εικοσάλεπτο ήθελα να το κλείσω. Όλα ήταν τόσο ίδια με τις υπόλοιπες ταινίες καμία διαφορά. Τρεις γυναίκες μόνες πηγαίνουν μέσα στη νύχτα να εγκατασταθούν στο σπίτι της θείας τους που το έχουν κληρονομήσει. Δηλαδή πιο κλισέ ταινία πεθαίνεις. ΌΧΙ. Μη κάνετε το λάθος και δεν συνεχίσετε την προβολή της. Δεν το έχω πει αυτό για καμία ταινία του είδους μέχρι τώρα αλλά μου μοιάζει σαν ένα μικρό αριστούργημα. Έχει κάνει κάτι που δεν το έχω ξαναδεί και αυτό εν έτη 2018 είναι κατόρθωμα.
Η ιστορία του είναι που κερδίζει το στοίχημα στο να κρατήσει τον θεατή και το καταφέρνει με έναν έξυπνο τρόπο. Μέσα σε μια πλειάδα πολυχρησιμοποιημένων καταστάσεων η ταινία έχει φέρει τα πάνω κάτω και μας χαρίζει το κάτι διαφορετικό. Σ’ εμένα προσωπικά δεν λειτούργησε ο τρόμος ή ο φόβος γιατί έχω πάθει ανοσία στο είδος, λόγω του ότι μετρώ άπειρες ώρες προβολής σε ταινίες με το συγκεκριμένο θέμα. Κάποιος που δεν βλέπει συχνά ταινίες τρόμου μια χαρά θα φοβηθεί και θα τρομάξει.
Ένα τελευταίο και πολύ σημαντικό που θα ήθελα να σχολιάσω είναι το εξής. Η ταινία μας κάνει μια ωραία έκπληξη, φανερώνοντας μας τον μοναδικό και διάσημο συγγραφέα φανταστικής λογοτεχνίας τρόμου, Howard Lovecraft.
Σαφώς και υπάρχει ηχηρό μήνυμα και αυτό δεν είναι άλλο από την επιβίωση, την αδελφική αγάπη και την πίστη στον εαυτό μας. Να μην εγκαταλείπεις ποτέ τις προσπάθειες προς την ελευθερία του σώματος αλλά και του πνεύματος. Πάντα οι προσπάθειες επιβραβεύονται, γι’ αυτό κάνε εσύ τις κινήσεις σου και που ξέρεις; Μπορεί να κάτσει δίπλα σου το πρότυπο σου και να σου μιλήσει με τα καλύτερα λόγια!
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Μια συνεργασία της Γαλλίας με τον Καναδά είναι η παραγωγή της ταινίας και στο τιμόνι της σκηνοθεσίας έχουμε τον Γάλλο Pascal Laugier, που μας έχει αφήσει τις καλύτερες εντυπώσεις και στο σενάριο, μιας και το έχει γράψει ο ίδιος. Είναι αρκετά δύσκολο (το έχουμε ξαναπεί νομίζω), να υπάρχει ωραίο αποτέλεσμα όταν ο σκηνοθέτης δεν κάνει μόνο μια δουλειά. Εδώ ο Pascal, έχει βάλει τα δυνατά του και κάνει ότι μπορεί για να μας αφήσει ικανοποιημένους και το πετυχαίνει με το παραπάνω. Εξαιρετικό το σενάριο του και η σκηνοθεσία του επίσης.
Δυνατές ήταν εξίσου και οι ερμηνείες από όλους τους ηθοποιούς, γιατί ο καθένας στήριξε τον ρόλο του όσο έπρεπε. Δεν θα ξεχάσουμε με τίποτα τα δυο κορίτσια μας, την Crystal Reed στον ρόλο της Beth και την Anastasia Phillips στον ρόλο της Vera. Ήταν μέσα στο κλίμα και έδωσαν πολύ ψυχή. Οι δολοφονικοί τύποι με το φορτηγό ήταν ο Kevin Power στον ρόλο της Candy Truck Woman, θα καταλάβετε τι εννοώ όταν τον δείτε. Στο πλευρό του έχουμε τον γιγαντόσωμο Rob Archer, στον ρόλο του Fat Man. Στον ρόλο της μαμάς των κοριτσιών, Pauline, θα βρούμε την Mylène Farmer, η οποία είναι διάσημη Γαλλίδα τραγουδίστρια, στιχουργός, συνθέτρια και ηθοποιός.
Από μουσική δεν έπασχε αλλά περιορίστηκε σε σημεία και το μόνο θυμάμαι έντονα ήταν τα νανουρίσματα που τραγουδούσαν οι κούκλες.
ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΟ ΔΩ
Γιατί έχει πολύ καλό σενάριο, κάτι που σπανίζει στις μέρες μας, μη σας πω και στις τελευταίες δεκαετίες. Γιατί έχει καλές ερμηνείες και σε κρατάει ως το τέλος. Γιατί τίμησαν τον “Πατέρα της τρομακτικής λογοτεχνίας”, Howard Lovecraft. Γιατί άφησαν και μερικά υπονοούμενα έμπνευσης από τον Stephen King, γιατί είχε μια αύρα από Hitchcock, και γιατί αν είσαι λάτρης ή και όχι των ταινιών τρόμου, θα το ευχαριστηθείς πραγματικά.
14 ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΡΟΜΟΥ ΠΟΥ ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΗΚΑΝ!