Ο αγαπημένος μας πληρωμένος δολοφόνος, πράκτορας Νο47 (ελληνιστί, μπλιάχ) βρίσκει την κόρη του δημιουργού του πειράματος των πληρωμένων δολοφόνων γιατί μόνο αυτή γνωρίζει την ακριβή γεωγραφική θέση του πατέρα της. Επειδή όμως τον ψάχνουν κι άλλοι, ο πράκτορας μας πρέπει να προστατέψει αυτήν, αυτόν και τα μυστήρια που θα εμφανίζονται μπροστά τους.
“So many choices, and only one right answer. What’s it gonna be? Emotion or duty?”
TI EΧΟΥΜΕ ΕΔΩ
Η αρχή της ταινίας είναι φοβερή. Τα πρώτα 10 περίπου λεπτά, δηλαδή. Μετά δε ξέρω γιατί συνέχισαν να λειτουργούν τις κάμερες τους. Τσάμπα ρεύμα για μια ταινία που δεν είναι καν πιστή στην ιστορία των βιντεοπαιχνιδιών.
Οι δημιουργοί της ταινίας αποφάσισαν να διευρύνουν την ιστορία σε κάτι πιο οικουμενικό. Αυτό για το οποίο πολεμάει ο Agent 47 είναι την διάλυση μιας επιχείρησης που θέλει να δημιουργήσει ένα στρατό από γενετικά τροποποιημένους ανθρώπους, φτιαγμένους για να σκοτώνουν με κάθε τρόπο και χωρίς αισθήματα. Για αυτό και ψάχνουν τον πρωτομάστορα όλου αυτού του δαιμονικού πειράματος, ο οποίος τυχαίνει να είναι ένας πάρα πολύ ευαίσθητος άνθρωπος που του αρέσουν τα λουλούδια και η ποίηση (μάλλον), και απλά υπέπεσε σε 2-3 μικρά λάθη που είχαν σαν αποτέλεσμα μια τρομερή φονική μηχανή… Μερικοί άνθρωποι είναι συνεχώς άτυχοι. Κρίμα.
Η σκηνοθεσία δε παρουσιάζει κάτι το ιδιαίτερο αλλά είναι βατή. Ακολουθάει την ιστορία αξιοπρεπέστατα χωρίς να παρασυρθεί από τις κακές ερμηνείες και το κακό σενάριο.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Ο Aleksander Bach παρέχει τα βασικά στοιχεία σε μια τέτοια ταινία, δηλαδή τραβάτε να τελειώνουμε, έχουμε κι άλλες δουλειές. Δε ξέρω αν αυτός θα έχει άλλες μετά από αυτό, προηγούμενες όμως δεν έχει.
Οι πρωταγωνιστές μας μικροί για τους ρόλους που τους δόθηκαν. Hannah Ware και Rupert Friend…
Δεν υπάρχει κάποιος άλλος που θα έπρεπε να αναφερθεί εδώ και δεν υπάρχει και νόημα μετά από μια τέτοια ταινία. Εκτός κι αν ετοιμάζετε την δικιά σας παραγωγή και θέλετε να ξέρετε ποιους να αποφύγετε.
ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΟ ΔΩ
Επειδή είσαι φαν των διάσημων βιντεοπαιχνιδιών. Επειδή τρελαίνεσαι για αυτήν την αινιγματική έκφραση της Hannah Ware που έχει σε όλη την ταινία. Επειδή πηγαίνεις κινηματογράφο για το entertainment και όχι για την τέχνη. Επειδή ήταν στη σειρά να διαλέξει dvd για το βράδυ, εκείνος ο φίλος της παρέας που δε του άρεσε το Mad Max Fury Road αλλά θεωρεί την συγκεκριμένη ταινία, μια πολύ καλή επιλογή.