Poster

Πέντε φοιτητές ιατρικής επιχειρούν να ανακαλύψουν, τι γίνεται αφού ο άνθρωπος περάσει την “γραμμή” της ζωής, σταματώντας την καρδιά τους για λίγα δευτερόλεπτα. Ο καθένας θα βιώσει μία μεταθανάτια εμπειρία. Ενώ στην αρχή αυτό θα τους ενθουσιάσει, αργότερα θα ανακαλύψουν ότι αυτή η εμπειρία θα έχει επιρροές στην κανονική τους ζωή.

TI EΧΟΥΜΕ ΕΔΩ

Η ταινία αποτελεί ένα είδος sequel της ομώνυμης ταινίας του 1990 και πολλοί ανέμεναν να την δούν, λόγω του αρκετά υποσχόμενου trailer που κυκλοφόρησε γύρω στον Σεπτέμβριο. Η θεματολογία της ταινίας είναι ιδιαίτερη, καθώς έχει σχέση με την μεταθανάτια ζωή και ” ιντριγκάρει” εύκολα τον θεατή. Αν και η πλοκή της εξελίσσεται πολύ γρήγορα στην αρχή, η ταινία θέτει καλά θεμέλια γι’ αυτό που θα ακολουθήσει, διατηρώντας το μυστήριο της σωστά και δημιουργώντας ένταση και απορίες, όπως ακριβώς θα έπρεπε δηλαδή να κάνει μία ταινία του είδους και αυτής της θεματολογίας.

Παρ’ όλα αυτά από ένα χρονικό σημείο και έπειτα δείχνει μία αποστροφή από το φιλοσοφικό χαρακτήρα και παίρνει διαστάσεις τυπικού εφηβικού θρίλερ, χάνοντας μία και καλή την ευκαιρία που είχε να κάνει το βήμα παραπάνω, έχοντας σαν πάτημα τις ιδιαιτερότητες που την χαρακτηρίζουν. Ένα θετικό αποτελεί η καλή σκηνοθεσία της ταινίας που καλύπτει τα γεγονότα σωστά ακόμη και σε κάποια αχρείαστα jump scares που περιέχει η ταινία. Βασικό αρνητικό, η επιφανειακή προσέγγιση του τόσο φιλοσοφικού θέματος που ασχολείται η ταινία και η επεξήγηση, που ομολογεί την προχειρότητα που έχει γραφτεί η πρώτη ταινία αλλά και η ‘’συνέχεια’’ της. Το περσινό Discovery του Charlie Macdowell με παρόμοια θεματολογία αλλά και παρόμοια κατάληξη έκανε πολύ καλύτερα την δουλειά του, καθώς ανέπτυξε περισσότερο την σκέψη του, παρ’ όλο που και αυτό πέφτει στην ‘’παγίδα’’ του να δώσει ξεκάθαρες απαντήσεις.

Για να μην είμαστε απόλυτοι το μήνυμα της ταινίας δεν είναι κακό, ούτε ο παραλληλισμός, κατά κάποιον τρόπο, των σοβαρών σφαλμάτων που έχουμε κάνει στην ζωή μας με ‘’πληγές’’ που μας στοιχειώνουν. Αυτό που είναι κακό είναι ότι το μέρος της μεταθανάτιας ζωής είναι σχεδόν περιττό, καθώς δεν εξυπηρετεί σε τίποτα εκτός από την υπενθύμιση κάποιων γεγονότων της ζωής των πρωταγωνιστών στους ίδιους.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Σκηνοθέτης της ταινίας ο Σκανδιναβός Niels Arden Oplev, δημιουργός της πρωτότυπης ταινίας Το κορίτσι με το τατουάζ, ο οποίος ακολουθεί μια σχετικά γρήγορη ροή ( ασυνήθιστη για αυτόν) και εκμεταλλεύεται όσο χώρο του δίνεται για να δημιουργήσει, καθώς καλύπτει ομοιόμορφα και σωστά την δράση, δημιουργώντας όπου χρειάζεται το απαιτούμενο για το είδος suspence.

Το σενάριο βασίζεται εν μέρει στο πρώτο flatliners με παρόμοιο μήνυμα και δομή. Οι διάλογοι απλοϊκοί, τετριμμένοι και επιφανειακοί δεν προσδίδουν κανένα ενδιαφέρον στην ταινία επιβεβαιώνοντας τον εφηβικό χαρακτήρα της. Οι ερμηνείες γενικότερα είναι κάπως αδιάφορες και λίγο προσπαθεί να σώσει την κατάσταση η έμπειρη πλέον Ellen Page και η Kiersey Clemons, η οποία είναι και η μόνη που μοιάζει με φοιτήτρια και η ερμηνεία της αφήνει υποσχέσεις για το μέλλον.

ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΟ ΔΩ

Γενικότερα, το Flatliners είναι μία ταινία που δεν θα εντυπωσιάσει τον θεατή που θα την δει ούτε τον απαιτητικό ούτε τον μη απαιτητικό. Έχει πολλά ψεγάδια τόσο τεχνικά όσο και στην ίδια την θεματολογία που βασίζει την πλοκή της. Ο μοναδικός λόγος για να την παρακολουθήσει κάποιος είναι η ατμόσφαιρα αγωνίας που φτιάχνεται ανά διαστήματα στη ταινία, ωστόσο δεν θα είναι αρκετό αυτό για να ισοσταθμίσει τον χρόνο που αφιέρωσε εκείνος για την θέαση της. Τέλος, είναι πραγματικά κρίμα να υπεραπλουστεύονται τέτοια θέματα στην μεγάλη οθόνη, όταν δίνουν το βάρος στους δημιουργούς να αποδώσουν κάτι πολύ καλύτερο και επιμορφωτικό.

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ

ΣΕΝΑΡΙΟ
4
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ
6
ΜΟΥΣΙΚΗ
3
ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ
5
Reader Rating1 Vote
6.4
4.5