Στην ταινία Bullet Train, ο Brad Pitt υποδύεται τον Ladybug, έναν κάπως κακότυχο δολοφόνο που είναι αποφασισμένος αυτή τη φορά να κάνει τη δουλειά του με την ησυχία του μετά από σειρά αποτυχιών. Η μοίρα, όμως, έχει τα δικά της σχέδια και έτσι η τελευταία αποστολή του Ladybug τον φέρνει σε μια ξέφρενη πορεία σύγκρουσης με φονικούς αντιπάλους από όλη την υφήλιο-όλοι με σχετικούς, αλλά αντικρουόμενους σκοπούς- πάνω στο πιο γρήγορο τρένο του κόσμου, με ένα βασικό σκοπό. Να βρει έναν τρόπο να κατέβει από αυτό το τρένο.
TI EΧΟΥΜΕ ΕΔΩ
Λίγα πράγματα μπορείς να περιμένεις από μια ταινία δράσης που δεν βασίζεται σε κάποιο κομικ της Marvel. Θα είσαι τυχερός μόνο και μόνο αν πάνε να δουν την ταινία σου. Με τον κατακλυσμό από υπερηρωικές ταινίες να καλπάζει ακόμα, οι απλές ταινίες δράσεiς έχουν δεχτεί μεγάλο πλήγμα, καθώς τις σνομπάρουνε το σημερινό κοινό.
Το “Bullet Train” ναι μεν είναι μεταφορά ενός Manga γραμμένο απ’ τον Kotaro Isaka αλλά λίγοι το γνώριζαν πριν διαβάσουν τα
Credits. Έτσι, η ταινία του David Leitch ποντάρει στην ξέφρενη δράση, την ακατάστατη, κωμική, λογοδιάρροια, το εύρημα του κλειστού χώρου και πρώτα απ’ όλα φαίνεται να χαριεντίζεται με το all star cast παρεάκι που έχει μαζέψει μπροστά απ’ την πράσινη οθόνη.
Το σενάριο προσπαθεί να χτίσει μια ταραντινική φαρσοκωμωδία μέσα σε αλλεπάλληλες παρεξηγήσεις και ανατροπές, σε έναν αγώνα δρόμου από ανίκανους πράκτορες, ψηφιακό αίμα και κωμικό ξυλίκι. Επιχειρεί ακόμα να ταιριάξει την πρωτοτυπία του “Orient Express” με την τσογλανίστικη χροιά του Guy Ritchie και την γκαφατζίδικη ατμόσφαιρα των sitcom σειρών.
Δυστυχώς όταν δοκιμάζεις να χωρέσεις τόσες πολλές ιδέες σε δυο σινεματικές ώρες δεν κάνεις χάρη στον εαυτό σου, το αντίθετο μάλιστα, καταλήγεις με ένα αργό πρώτο μισό και ένα τρεχαλητό δεύτερο. Ο θεατής δεν προλαβαίνει να νιώσει τις συγκρούσεις των χαρακτήρων, ούτε τις βολικές ανατροπές τελευταίας στιγμής που πασάρεις λίγο πριν τους τίτλους τέλους.
Στα θεματικά της στοιχεία η ταινία μας κοροϊδεύει, δεν ξέρει τι θέλει να κάνει, τύχη; μοίρα; με μόνη σταθερά τον χαρακτήρα του Bratt Pit που δηλώνει χτυπημένος απ’ το κάρμα, σετάρει δύο ενδιαφέρουσες θεματικές που φυσικά τις ξεχνάει για να πέσει ξύλο (και καλά κάνει) αλλά στο τέλος έρχονται πάλι στο προσκήνιο πολύ επιδερμικά, καταλήγει ένα αχρείαστα απλοϊκά πολύπλοκο ταξίδι συναισθηματικής κατάρρευσης και αποδοχής της μοίρας.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Ο David Leitch ξέρουμε τι μπορεί να κάνει στην σκηνοθετική καρέκλα, έχοντας δημιουργήσει το πολύ επιτυχημένο franchise του John Wick, το Atomic Blonde και το sequel του Deadpool, ο πρώην κασκαντέρ δίνει έμφαση πάντα στην καλά χορογραφημένη δράση, στα εμφατικά και ηρωικά μονοπλάνα και το καθόλου ήπιο χιούμορ. Στο “Bullet Train” οι μάχες σώμα με σώμα διαθέτουν κωμικό ύφος και πρωτότυπες επινοήσεις, πιο πολύ παραπέμπουν στο Deadpool 2 παρά στα προηγούμενα project του.
Στο μέτωπο των ερμηνειών ξεχωρίζει ο Brad Pitt, με το κωμικό του timing να έχει φτάσει στο θεό στα γεράματα, υποδύεται ένα πράκτορα που βρέθηκε τυχαία στο τρένο με αρχική αποστολή του να κλέψει μια βαλίτσα αλλά τελικό μέλημα του την επιβίωση. Από κει και πέρα έχουμε, τον Aaron Taylor Johnson (kick As) και τον Brian Tyree Henry (Eternals), ως όρθιο βουβάλι που παίζει ξύλο και geek χαζούλης με χρυσή καρδιά αντίστοιχα, την Joey King ως ένα διεστραμμένο κοριτσάκι που ανακατεύει τα πάντα στο διάβα της και τέλος ειδική μνεία στο Hiroyuki Sanada οπού σε ακόμα μια ταινία σε ένα τρένο πρέπει να παίζει το στωικό δάσκαλο/μέντορα, όπως πάντα απόλαυση.
ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΟ ΔΩ
Το “Bullet Train” είναι μια καλή προσπάθεια του David Leitch να παντρέψει Ιαπωνική αισθητική με βία βγαλμένη απ’ το John Wick μέσα σε ένα κλειστό χώρο με φόντο την μαύρη κωμωδία του Tarantino. Ένα είναι το μόνο σίγουρο: “Τόκιο-Κιότο πολλοί νεκροί δρόμος”.