Poster

Μέσα στη νύχτα, όταν όλα τα παιδιά και οι μεγάλοι κοιμούνται πολύ βαθιά, όλα τα σκοτεινά πλάσματα βγαίνουν από τις κρυψώνες τους και έχουν τον κόσμο για τον εαυτό τους. Αυτό πιστεύει και σκέφτεται η 10χρονη Sophie, όταν δεν μπορεί να κοιμηθεί και στριφογυρίζει στο κρεβάτι της σε ένα ορφανοτροφείο του Λονδίνου. Ένα βράδυ, η Sophie παραβαίνει τους κανόνες και βγαίνει από το κρεβάτι της, βάζει τα γυαλιά της και σκύβει έξω από το παράθυρο για να δει πώς είναι ο κόσμος στο φως του φεγγαριού. Ξάφνου, η Sophie βλέπει κάτι να έρχεται προς το μέρος της – κάτι πολύ ψηλό και μαύρο και λεπτό. Αυτό το κάτι είναι ένας Γίγαντας που κλέβει την Sophie και την φέρνει στην πατρίδα του, την Γιγαντοχώρα.

TI EΧΟΥΜΕ ΕΔΩ

Το θέμα που πραγματεύεται η ιστορία της μικρής Sophie, του γίγαντα φίλου της -BFG- και των ακόμα μεγαλύτερων γιγάντων που τον κακομεταχειρίζονται, είναι το Bullying. Μπορεί ένα πλάσμα να δέχεται επαναλαμβανόμενα επιθετικές συμπεριφορές και εκφοβισμό από μεγαλύτερα ή ισχυρότερα όντα από αυτό (ο BFG εν προκειμένω), η συμπεριφορά του όμως όταν βρίσκεται σε θέση ισχύος (απέναντι στην “μικρή” Sophie για παράδειγμα), είναι αυτή που τον κάνει να διαφέρει.

Το σενάριο δίνει στα παιδιά ένα ισχυρό μήνυμα υπέρ της φιλίας και της διαφορετικότητας που υπερνικά ως δύναμη τις διάφορες μορφές φόβου, με όπλα την “καρδιά” και την εμπιστοσύνη. Συμβουλέψτε λοιπόν τα παιδιά σας να ταυτιστούν και να δουν ως πρότυπο συμπεριφοράς τόσο τον Γίγαντα, όσο και την μικρή Sophie που ούτως ή άλλως θα ταυτιστούν αρχικά.

Η ιστορία βασίζεται στο κλασικό παιδικό παραμύθι του Roald Dahl και οτιδήποτε προσπαθήσει να γράψει κάποιος κρίνοντας το, θα είναι άδικο για την ταινία της Disney. Παρ’ όλα αυτά θα πω ξεκάθαρα πως δεν βρήκα την ιστορία τόσο ενδιαφέρουσα (προσοχή: όχι το μήνυμα που έγραψα παραπάνω, αλλά την ροή του σεναρίου), καθώς δεν μου έδωσε κάτι στην μεγάλη της διάρκεια για να σκεφτώ ως ενήλικος θεατής.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

O εκπληκτικός και θεατρικός κυρίως Mark Rylance, συνεργάζεται εκ νέου με τον Spielberg, μετά το Bridge of Spies (έπεται συνέχεια συνεργασίας και στο μέλλον), χαρίζοντας εκτός από την παραμυθένια του αφήγηση-φωνή, το πολύ εκφραστικό πρόσωπο του Μεγάλου Φιλικού Γίγαντα. Η παρουσία του και μόνο, ανεβάζει ερμηνευτικά το φιλμ.

Στον ρόλο της μικρής πρωταγωνίστριας, βλέπουμε την Ruby Barnhill η οποία παρότι “παικτικά” δίνει ρέστα, το ύφος της ερμηνείας της παραπέμπει περισσότερο σε “Matilda του 1996” και λιγότερο σε πρότυπα Disney (πόσο μάλλον σε μοδάτες εκδοχές πιο σκοτεινών παραμυθιών). Θεωρώ πως ήταν ξεκάθαρα οδηγία παραγωγής και σκηνοθέτη, που ήθελαν εξαρχής να δώσουν τη συγκεκριμένη ταυτότητα στο The BFG.

Η μουσική του πασίγνωστου John Williams (Star Wars Saga) παρότι αρκετά παιχνιδιάρικη για τα δικά μου γούστα, βρίσκεται σε πολύ καλό επίπεδο εναρμόνισης με το μοντάζ. Μου θύμισε περισσότερο το αντίστοιχο soundtrack των πρώτων 2 Harry Potter, χωρίς φυσικά να έχει το υψηλό επίπεδο “theme music” των ταινιών του μικρού μάγου.

Άφησα τελευταίο τον κράχτη του φιλμ, που δεν είναι άλλος από τον σπουδαίο Steven Spielberg. Βλέποντας τις επιλογές του τα τελευταία χρόνια, αυτή η ταινία ξεχωρίζει σαν μύγα μες στο γάλα της φιλμογραφίας του, όχι τόσο καλλιτεχνικά όσο καθαρά ως επιλογή να βρίσκεται εκεί. Με λίγα λόγια, δεν περίμενα ένας σκηνοθέτης του βιογραφικού του να επιλέξει ένα τέτοιο project, εκτός κι αν πίστεψε πως πρόκειται για ένα alter ego του δικού του E.T. ο εξωγήινος. Το τελικό αποτέλεσμα της δουλειάς του πάντως, κρίνεται ως ένα “τίμιο” και αξιοπρεπές αποτέλεσμα.

ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΟ ΔΩ

Μπορώ να πω με ευκολία πως δεν πρόκειται για μία ταινία που βλέπεται το ίδιο ευχάριστα από όλους. Συνήθως σε ταινίες αυτού του genre βρίσκουμε διαφορετικά μηνύματα και ενδιαφέροντα που αφορούν όλο το ηλικιακό φάσμα των θεατών. Είναι μία καλή επιλογή για παιδιά έως 12 ετών, μία ευχάριστη εμπειρία για έναν γονιό μαζί με τα “μικρά” του, αλλά μέχρι εκεί. Ο “Μεγάλος Φιλικός Γίγαντας” είναι τελικά μια ταινία (αποκλειστικά) για παιδιά.

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ

ΣΕΝΑΡΙΟ
6
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ
7
ΜΟΥΣΙΚΗ
6.5
ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ
7
Reader Rating3 Votes
7.5
6.6