H Christine, είναι μία συνηθισμένη γυναίκα. Ωραία, νέα, παντρεμένη. Έχει όμως ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό. Μετά από ένα ατύχημα, χτύπησε σοβαρά στο κεφάλι και δεν μπορεί να δημιουργήσει νέες μνήμες. Κάθε βράδυ που πέφτει για ύπνο, οι μνήμες χάνονται από το μυαλό της, και πρέπει να τις δημιουργεί ξανά και ξανά. Μεγάλη βοήθεια, είναι ο προσωπικός της γιατρός, ο οποίος της έχει δώσει μία ψηφιακή κάμερα. Κάθε μέρα, τραβάει μικρής διάρκειας videos, και κάθε πρωί τα παρακολουθεί.
TI EΧΟΥΜΕ ΕΔΩ
Εδώ έχουμε για ακόμη μία φορά, μία ιστορία που έχουμε ξαναδεί στο παρελθόν. Ο ήρωας, στην προκειμένη περίπτωση ηρωίδα, έχει κάποιου είδους πρόβλημα μνήμης. Είτε αυτό είναι, μικρής διάρκειας είτε μόνιμης. Μέσα από τα μάτια της, την καθημερινότητα της και την ψυχολογίας της προσπαθούμε να λύσουμε το μυστήριο.
Στην αρχή δεν εμπιστευόμαστε κανέναν, υποψιαζόμαστε τους πάντες, και καταλήγουμε με το στόμα ανοιχτό και την ατάκα “ε αυτό δεν το περίμενα”. Αν περιμένετε κάτι τέτοιο, δυστυχώς θα σας απογοητεύσω.
Η ταινία δεν κάνει κοιλιά, ούτε έχει κάποιο pic (εκτός από το τέλος, λογικό…) και ο λόγος είναι γιατί είναι απλά επίπεδη. Σαν να βλέπεις την οθόνη ενός παλμογράφου, πριν του βάλεις τάση. Δεν συγκινηθήκαμε ούτε λεπτό, και παρά τις επίμονες προσπάθειες τους σκηνοθέτη να μας βάλει στην ψυχολογία της Christine, δυστυχώς σταθήκαμε παγερά αδιάφοροι.
Κυριότερο μειονέκτημα της ταινίας είναι ότι σου αποκαλύπτει το «πρόβλημα» από τα πρώτα δευτερόλεπτα της. Με μία δεύτερη πράξη αδιάφορη, και την τρίτη πράξη άκρως προβλέψιμη. Όταν γίνεται αυτό, μετά θα πρέπει να γίνουν ηρωικές προσπάθειες από το όλο project για να κρατηθεί το ενδιαφέρον αμείωτο.
Βλέπετε πως κάτι ήξερε ο Nolan, όταν δημιουργούσε το Memento. Μας δυσκόλεψε με τον τρόπο της αφήγησης για να μας κρατήσει στα ύψη της αδρεναλίνης. Ενώ το Before I go to Sleep μας θύμισε το σκοτεινό sequel του Fifty first dates. (χιουμοράκι).
Το τέλος μας απογοήτευσε, διότι ήταν προφανές από ένα σημείο και έπειτα.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Ουσιαστικά μιλάμε για one woman show, για την Nicole Kidman, η οποία παρά τα χρόνια της και τις προσπάθειες της να μας παρουσιαστεί ως συνηθισμένη, παραμένει πολύ όμορφη με αποτέλεσμα να μην ταιριάζει. Όμως η υποκριτική της είναι εξαιρετική, παρά τα κενά του σεναρίου.
Ο Colin Firth, εξαιρετικός ειδικά με την εξέλιξη του χαρακτήρα του. Ο Mark Strong στον ρόλο του ψυχιάτρου αρκετά καλός, χωρίς κάτι το ιδιαίτερο. Σε γενικές γραμμές, οι σκηνές δεν είχαν ένταση και ακολουθούσαν το υποτονικό ύφος της ταινίας. Ο σεναριογράφος και σκηνοθέτης Rowan Joffe με λίγες ταινίες στο ιστορικό του ως σκηνοθέτης αλλά αρκετές ως σεναριογράφος (28 εβδομάδες μετά, Ο Αμερικάνος).
Οι πρώτες σκηνές οφείλω να πω ότι άξιζαν, καθαρά για τον φωτισμό τους και το colour correction, με έντονο κίτρινο και μπλε.
Κάπου μέσα στην ταινία είμαι σίγουρος ότι ακουγόταν και μουσική. Είμαι σίγουρος σας λέω.
ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΟ ΔΩ
Γιατί θες να δεις κάτι ανάλαφρο. Γιατί σου αρέσουν οι ταινίες με αμνησίες. Γιατί σου αρέσει να ψάχνεις τον ένοχο. Γιατί σου αρέσει η Nicole Kidman. Γιατί… ε αυτά αρκούν βασικά δεν έχεις άλλους λόγους να το δεις.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ
ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΤΙΤΛΟΣ
Αμνησία
ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΒΟΛΗ
03 Σεπτεμβρίου 2014
ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΒΟΛΗ (GR)
18 Σεπτεμβρίου 2014
ΔΙΑΡΚΕΙΑ
92 λεπτά
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ
ΓΛΩΣΣΑ
BUDGET
$22.000.000