A Perfect Day (2015)

Μία ταινία βαθιά αντιπολεμική, με κυρίαρχο το αίσθημα ανθρωπιάς και αλληλεγγύης. Μιλάμε για ισπανική παραγωγή, με ένα ύφος λίγο πιο “ντοκιμαντερίστικο”. Η κάμερα ακολουθεί τους πρωταγωνιστές στο δρόμο και καταγράφει με αμεσότητα τις κινήσεις τους, προσπαθώντας να κρατήσει το ουσιαστικό νόημα της ταινίας μέσα σε συγκεκριμένα πλαίσια, χωρίς να ξεφεύγει από αυτό. Μέσα από εικόνες καταστροφής και δραματουργικές καταστάσεις, οδηγούμαστε όπως και οι ήρωες σε έναν μονόδρομο, μπαίνουμε σε σκέψεις και αγωνιούμε το ίδιο.

Το σενάριο έχει γερές βάσεις και δεν ξεφεύγει από αυτό που θέλει ο σκηνοθέτης να καταδείξει. Το δραματικό κομμάτι της ταινίας με τις εικόνες πολέμου και εξαθλίωσης έρχεται να αντιπαρατεθεί με το χιουμοριστικό κομμάτι και τα δύο εναλλάσσονται επιτυχημένα μέσα από τις ερμηνείες των δύο πρωταγωνιστών. Αυτή η πιο κωμική πλευρά με το ιδιάζον χιούμορ του Β από τη μία και η προσπάθεια και η αγωνία να βρουν σχοινί, για να τραβήξουν τον νεκρό από το πηγάδι από την άλλη, είναι αλληλοσυμπληρούμενα  στοιχεία βασικά που αποτυπώνουν την ατμόσφαιρα και δεν μονοπωλούν το ενδιαφέρον του θεατή.

Υπέροχη φωτογραφία, μακρινά πλάνα στην κατεστραμμένη Βοσνία και μία σειρά κινηματογραφικών λήψεων της πολεμικής κατάστασης στη χώρα, ολοκληρώνουν το παζλ του φιλμ, σχεδόν πάντα όμως με την μουσική υπόκρουση της rock ή country, μουσικές που δίνουν “κωμική πνοή” και αλαφραίνουν το τοπίο.

Το “Un Dia Perfecto” αντιμετωπίζει το θέμα του πολέμου κατά ένα μέρος με σκωπτική διάθεση. Ζουμάρει στα πρόσωπα μιας ομάδας που αγωνίζονται για τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ίδια στιγμή που οι κυβερνητικές αρχές δεν παρέχουν στον κόσμο ούτε τα απαραίτητα και υπό το προσωπείο μιας υποτιθέμενης στρατιωτικής προστασίας, στοχοποιούν αθώους και “υπογράφουν” ανύπαρκτες συνθήκες ειρήνης.