Ο Abel συναντά τη Marianne σε μια κηδεία, οχτώ χρόνια μετά το χωρισμό τους. Η Marianne έχει μόλις χάσει τον σύντροφό της, πατέρα του παιδιού της και παλιό κολλητό του Abel. Αυτή η τραγική απώλεια αναπτερώνει το ηθικό του Abel, ο οποίος προσπαθεί και καταφέρνει να ξανακερδίσει την παλιά του αγαπημένη. Ενώ όμως οι εραστές ξαναμαθαίνουν ο ένας τον άλλο, στα παρασκήνια της σχέσης τους μηχανορραφούν ο Joseph, γιος της Marianne, και η Eve, αδελφή του νεκρού Paul, που είναι εδώ και χρόνια ερωτευμένη με τον Abel.
TI EΧΟΥΜΕ ΕΔΩ
Η δεύτερη σκηνοθετική απόπειρα του Louis Garrel είναι μια απολαυστική και άκρως γαλλική κωμωδία και ένας γλυκός και νοσταλγικός φόρος τιμής στη nouvelle vague που έφυγε από το Φεστιβάλ του Σαν Σεμπαστιάν με ένα, άξια κερδισμένο, βραβείο Σεναρίου.
Έρωτας και εξουσία, παιχνίδια του μυαλού και ρομαντικά παρισινά πλακόστρωτα είναι τα βασικά συστατικά του “A Faithful Man”, που καταφέρνει να μας κερδίσει από το πρώτο κιόλας πλάνο με ένα πολύ δυνατό opening, ξεκάθαρα δια χειρός Jean-Claude Carriere που συνεισέφερε την μαεστρία της πένας του στο σενάριο. Ένας αγουροξυπνημένος νέος καλείται να αντιμετωπίσει την ξαφνική ανακοίνωση ότι η σύντροφός του είναι έγκυος στο παιδί του καλύτερού του φίλου. Από εκεί ξεκινά μια σειρά απολαυστικών μπερδεμάτων, ίντριγκας και εξαπάτησης που φωνάζουν Jean-Claude Carriere σε συνδυασμό με το αφοπλιστικό χιούμορ του Garrel.
Τυλιγμένη σε μια πολύ γαλλική ελαφρότητα η ταινία έχει πολύ βαθύτερες αναφορές από όσες μας αφήνει να αντιληφθούμε. Η επιρροή της nouvelle vague είναι παραπάνω από προφανής, αφού συχνά η τοποθέτηση της κάμερας και οι στιλιζαρισμένες ερμηνείες μας φέρνουν στο μυαλό την δουλειά του Francois Truffaut στο μέσο της καριέρας του ή ακόμα και του Philippe Garrel, του πατέρα του Louis. Αυτό το πέπλο σινεφιλικών αναφορών που καλύπτει νοητά την ταινία της δίνει συχνά ένα ύφος ρετρό, που μας δυσκολεύει να πιστέψουμε ότι διαδραματίζεται στη σύγχρονη εποχή. Παρόλα αυτά, η νοσταλγική της διάθεση και η σχεδόν θεατρική λιτότητά της, συνθέτουν το ιδανικό πλαίσιο για να λάμψει ένα πραγματικά άρτια δομημένο σενάριο που καταφέρνει να μας κερδίσει χωρίς καμία υπερπροσπάθεια ή επιτήδευση.
Όλα τα παραπάνω στοιχεία συνθέτουν εν τέλει μια σχεδόν στερεοτυπικά γαλλική ταινία, που περιστρέφεται με χάρη γύρω από ένα στρατηγικό παιχνίδι έρωτα και κυριαρχίας πλαισιωμένο από στιγμές χιούμορ που φλερτάρει με το σλάπστικ (οι σκηνές που ο Abel μεταφέρει τις τεράστιες βαλίτσες του από σπίτι σε σπίτι θα ταίριαζαν άνετα σε κάποια ταινία των Laurel και Hardy). Στη σύντομη διάρκειά της, δεν χάνει ποτέ το ενδιαφέρον του θεατή ο οποίος θα διασκεδάσει με το περίτεχνο σχεδίασμα της ιστορίας της και θα χαμογελάσει γλυκά ξεδιπλώνοντας τις σινεφίλ αναφορές της.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Ο Louis Garrel, από πολύ μικρή ηλικία κατάφερε να πείσει για το αδιαμφισβήτητο υποκριτικό του ταλέντο, κερδίζοντας τον πρώτο μεγάλο κινηματογραφικό του ρόλο στους «Ονειροπόλους» του Bertolucci. Παράλληλα, φέρει στους ώμους του τη μεγάλη κινηματογραφική κληρονομιά του πατέρα του, αλλά και ολόκληρου του γαλλικού νέου κύματος το οποίο ο Philippe Garrel εκπροσώπησε πιστά στην μακρόχρονη καριέρα του. Φανατικός θαυμαστής του Godard, μεγάλωσε σε ένα σπίτι που οι παρουσίες ειδώλων σαν την Catherine Deneuve και τον Jean-Pierre Leaud ήταν συχνές και συνηθισμένες. Πως ξεφεύγει λοιπόν κανείς από μια τόσο βαριά κινηματογραφική κληρονομιά; Η απάντηση είναι προφανώς ότι δεν ξεφεύγει. Η προσπάθεια του Garrel να σκηνοθετήσει δεν είναι σε καμία περίπτωση αδιάφορη, είναι όμως εγκλωβισμένη σε μια διαρκή αναφορά στο παρελθόν, σαν να έχει μονίμως το βλέμμα στραμμένο προς τα πίσω.
Το κομμάτι στο οποίο έχει αδιαμφισβήτητο ταλέντο πάντως είναι η σκηνοθεσία των ηθοποιών. Το casting ensemble δένει υπέροχα, με την Laetitia Casta και την Lily-Rose Depp να δίνουν τις καλύτερες ερμηνείες τους (να σημειωθεί πως η Lily-Rose Depp φαίνεται πολλά υποσχόμενη, αν αποφασίσει να ακολουθήσει καριέρα στην υποκριτική), και τον ίδιο τον Garrel να επιστρατεύει το χαρακτηριστικό του χιούμορ στο ρόλο του Abel. Απολαυστική και καταλυτικότατη η συνεισφορά του Joseph Engel στο ρόλο του μικρού Joseph.
Το δυνατότερο στοιχείo της ταινίας είναι βέβαια το σενάριο που έγραψαν μαζί ο Garrel με τον θρυλικό Jean-Claude Carriere. Γρήγορο, έξυπνο, περίτεχνα γραμμένο και άρτια δομημένο περνάει με αξιοζήλευτη άνεση από την αγνή, κλασική κωμωδία, στο παράλογο και την υπερβολή. Είναι ένα υποδειγματικό σενάριο που δείχνει την καθοριστική σημασία που μπορεί να έχει μια δυνατή πένα στο τελικό αποτέλεσμα μιας ταινίας.
ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΟ ΔΩ
Αν και εκ πρώτης όψεως το “A Faithful Man” θυμίζει μια στερεοτυπική arthouse γαλλική ταινία που δεν έχει τίποτα καινούριο ή ενδιαφέρον να προσθέσει πέρα από άλλη μια ιστορία ερωτικών μπερδεμάτων, είναι μια ταινία που θα ικανοποιήσει κάθε είδος θεατή. Είναι αληθινά αστεία, χωρίς ίχνος υπερβάλλοντα κωμικού ζήλου, είναι ανάλαφρη αλλά συνάμα φέρει μια βαθιά και συγκινητική εκτίμηση προς την κινηματογραφική ιστορία της Γαλλίας, με την οποία ο σκηνοθέτης της είναι αθεράπευτα ερωτευμένος.
ΔΙΑΒΑΣΕ ΕΠΙΣΗΣ:
ΜΙΑ ΠΕΝΤΑΔΑ ΓΑΛΛΙΚΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΕΙΣ
ΜΙΑ ΠΕΝΤΑΔΑ ΓΑΛΛΙΚΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΕΙΣ
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ
ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΤΙΤΛΟΣ
Ένας Πιστός Άντρας
ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΒΟΛΗ
26 Δεκεμβρίου 2018
ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΒΟΛΗ (GR)
23 Μαΐου 2019
ΔΙΑΡΚΕΙΑ
75 λεπτά