Ο Lars, ένας πρώην κατάδικος, εισβάλλει στην Kreditbanken, την μεγαλύτερη τράπεζα της Σουηδίας στην Στοκχόλμη και απαιτεί την αποφυλάκιση του φίλου του Gunnar Sorensson, λεφτά και ένα αμάξι διαφυγής, κρατώντας όμηρους τρεις υπαλλήλους της τράπεζας.
TI EΧΟΥΜΕ ΕΔΩ
Η ταινία βασίζεται, όπως λέει και το μότο της, σε μία παράλογη αλλά αληθινή ιστορία. To story βασίζεται στην υπόθεση ομηρίας του 1973, την υπόθεση που ήταν ο “νονός” του ψυχολογικού όρου “Σύνδρομο της Στοκχόλμης”. Βέβαια, η ταινία έχει ακολουθήσει ελάχιστα πράγματα από την αληθινή ιστορία, θέλοντας έτσι να δημιουργήσει αγωνία, να πλάσει λίγο πιο ενδιαφέροντες χαρακτήρες και να κάνει πιο “πικάντικες” τις σχέσεις μεταξύ τους. Το αρνητικό είναι ότι η υπόθεση όπως εξελίχθηκε είναι ήδη αρκετά ενδιαφέρουσα και περιέχει στοιχεία που θα τραβούσαν το κοινό και παράλληλα θα του παρουσίαζαν πληροφορίες για μία αληθινή ιστορία βασισμένη σε γεγονότα και όχι εμπνευσμένη από γεγονότα.
Γενικά, η ταινία είναι αρκετά διασκεδαστική και ο ρυθμός της αρκετά ισορροπημένος ώστε να αντιληφθεί το κοινό κάποια από τα στοιχεία που σκιαγραφούν τους χαρακτήρες, ωστόσο σε κάποια σημεία φαίνεται ότι μέσα σε έναν χρόνο περιορισμένο ο δημιουργός βάζει πολλές πληροφορίες μαζί, προκαλώντας με αυτόν τον τρόπο μία σύγχυση στον θεατή. Ο πρωταγωνιστικός χαρακτήρας έχει έντονο ταπεραμέντο και είναι φτιαγμένος καρικατουρίστικα, συμβάλλοντας σημαντικά στο να γίνεται ενδιαφέρουσα και εύθυμη η ταινία. Επιπλέον, όπως έχει διαμορφωθεί η ιστορία υπάρχει αρκετό σασπένς για την τύχη των απαγωγέων, οι οποίοι κερδίζουν εύκολα την συμπάθεια του θεατή με τον τρόπο που παρουσιάζονται. Τέλος, αρκετά αποτυχημένο είναι το love story της υπόθεσης ανάμεσα στον ληστή Lars και την όμηρο Bianca, καθώς είναι αρκετά γρήγορο, επιφανειακό και δεν αισθάνεσαι την “χαρά” που δείχνει να έχει στο τέλoς η δεύτερη, όταν αναπολεί τον Lars και την ομηρία.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Στο τεχνικό κομμάτι, ο σκηνοθέτης Robert Budreau επιλέγει να αφηγηθεί την ιστορία με έναν γρήγορο ρυθμό που δεν αφήνει τον χώρο να αναπτυχθούν σε μεγάλο βαθμό οι χαρακτήρες και οι σχέσεις μεταξύ τους. Ο τρόπος που δημιουργεί την ένταση είναι αρκετά καλός και γενικότερα το περιβάλλον της ταινίας, δηλαδή η ομηρία, οι διαπραγματεύσεις με τους αστυνομικούς κ.λπ. είναι αρκετά πειστική. Επιπλέον, το αρκετά πειραγμένο στόρι λειτουργεί καλά στο να κρατάει τoν θεατή σε ενδιαφέρον, καθώς γίνονται αρκετά πράγματα για να διατηρήσουν το σασπένς, πολλά από τα οποία δεν έχουν συμβεί στην πραγματικότητα.
Επίσης το ενδιαφέρον και την διασκέδαση του κοινού αναλαμβάνει, όπως προαναφέρθηκε, ο ρόλος του Lars, που τον υποδύεται ο Ethan Hawke και είναι πραγματικά απολαυστικός. Σε πολλές σκηνές προκαλεί γέλιο αλλά και αργότερα συγκινεί. Γενικότερα όλο το βασικό cast είναι καλό, με ‘’μαύρο πρόβατο’’ μόνο τον αξιοπρεπέστατο γενικά Mark Strong, ο οποίος επισκιάζεται από τον συμπρωταγωνιστή του και το ταπεραμέντο του ρόλου του μένοντας στην μετριότητα.
ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΟ ΔΩ
Συνεπώς, έχουμε μία ταινία που γενικά προσπαθεί να χωρέσει πολλές λεπτομέρειες σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, κάποιες φορές το κάνει με έξυπνο τρόπο και αποδίδει, αλλά τις περισσότερες αποτυγχάνει αρκετά, μπερδεύοντας τελικά το κοινό. Το σημείο που κερδίζει είναι το αρκετά καλά σχεδιασμένο τοπίο της ομηρίας και ο πολύ καλός Ethan Hawke που καταφέρνει να εκμαιεύσει αρκετά συναισθήματα από το κοινό. Βέβαια, όλα αυτά σε ένα στόρι που παρεκκλίνει σε αρκετά σημεία από τα πραγματικά γεγονότα και αυτό ίσως ενοχλήσει όσους θεατές το αντιληφθούν. Έτσι, το Stockholm μπορεί να χαρακτηριστεί ως μία μέτρια στο σύνολο της δουλειά που όμως είναι αρκετά διασκεδαστική και σε καμία περίπτωση δεν κουράζει το κοινό της.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ
ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΤΙΤΛΟΣ
Η Ληστεία της Στοκχόλμης
ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΒΟΛΗ
12 Απριλίου 2019
ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΒΟΛΗ (GR)
25 Ιουλίου 2019
ΔΙΑΡΚΕΙΑ
92 λεπτά