Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος φτάνει στο τέλος του, το Βερολίνο βομβαρδίζεται, ο Σοβιετικός στρατός είναι ελάχιστα χιλιόμετρα μακριά κι η ήττα της ναζιστικής Γερμανίας είναι πλέον σίγουρη. Ο άνθρωπος που αιματοκύλισε την Ευρώπη και τον κόσμο, ο Χίτλερ, κρύβεται μαζί με τα απομεινάρια της διοίκησης του σε ένα υπόγειο οχυρό. Αυτές είναι οι τελευταίες του στιγμές.
TI EΧΟΥΜΕ ΕΔΩ
Μια ιστορική και εξαιρετικά ακριβή αναπαράσταση των γεγονότων που εκτυλίχθηκαν μέσα στο υπόγειο οχυρό, από την σκληρή συνειδητοποίηση ότι όλα τελείωσαν, τις τελευταίες προσπάθειες για άμυνα, τη διάσπαση των ναζιστών αλλά και το τέλος του ανθρώπου-τέρας, υπεύθυνου για τα στυγερά εγκλήματα του καθεστώτος. Όλα δοσμένα χωρίς υπερβολές (κινηματογραφικές, γιατί οι πραγματικοί χαρακτήρες είναι εξωπραγματικοί από μόνοι τους), με πολύ καλή φωτογραφία, ρυθμό, μοντάζ και κάθε άλλη τεχνική και καλλιτεχνική αρτιότητα που μας κάνει να αποδώσουμε στην ταινία το χαρακτηρισμό αριστούργημα.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Η ερμηνεία του Bruno Ganz (γνωστός στο Ελληνικό κοινό από τις συνεργασίες του με τον “δάσκαλο” όπως τον αποκάλεσε ο ίδιος, Θόδωρο Αγγελόπουλο) στο ρόλο του Χίτλερ είναι συγκλονιστική και ανατριχιαστική. Κάθε του βλέμμα, κάθε του λέξη, κάθε του βήμα σε κάνει να αισθάνεσαι φρίκη και μίσος, να σφίγγεται το στομάχι σου. Είναι πέρα ως πέρα πειστικός και τα λόγια δεν είναι αρκετά για να περιγράψουν αυτή την ερμηνεία καριέρας.
Η σκηνοθεσία του Oliver Hirschbiegel (Das Experiment -ναι το Γερμανικό, όχι το Αμερικάνικο κακέκτυπο- αλλά και των σειρών Αστυνόμου Rex και Babylon) είναι τόσο προσεγμένη που χάνεις την αίσθηση του σαλονιού ή του κινηματογράφου και ζεις πλέον, πότε στο ζοφερό Βερολίνο που πολιορκείται και πότε στην παρακμή και παράνοια του bunker που είναι σχεδόν έγκλειστοι ο φύρερ, η Εύα Μπράουν, ο Γκέμπελς, λοιποί στρατηγοί και SS. Κάθε πλάνο έρχεται να μεταφέρει στον θεατή την ψυχολογία πότε του Χίτλερ, πότε της Traudl Junge (Alexandra Maria Lara), της τελευταίας στενογράφου και γραμματέα του. Μέσα από τις δικές της αφηγήσεις φυσικά μεταφέρθηκαν στους ιστορικούς αυτές οι τελευταίες μέρες των ναζί και αποτυπώθηκαν λεπτομερώς σ’ αυτή την ταινία.
Το σενάριο είναι τόσο προσεγμένο που σχεδόν όλες οι ατάκες έχουν παρθεί αυτούσιες, κάποιες από εκείνες τις συγκλονιστικές στιγμές, κάποιες ετεροχρονισμένα από λόγους και ομιλίες, αλλά ακόμη κι από προσωπικές στιγμές των αληθινών προσώπων, σύμφωνα πάντα και με τις αυτοβιογραφίες του Albert Speer, υψηλόβαθμου στελέχους του καθεστώτος.
Η μουσική έρχεται να δέσει σφιχτά αυτόν τον κόμπο στο στομάχι που σου προκαλεί τόσο η θέαση της ταινίας όσο και η γνώση ότι αυτό που βλέπεις ξεπερνά την μυθοπλασία και αγγίζει τα πραγματικά γεγονότα.
ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΟ ΔΩ
Γιατί ο Β’ΠΠ είναι σοβαρό θέμα για εσένα. Γιατί σου δίνει πτυχές της ιστορίας που ενδεχομένως δεν ήξερες. Γιατί είναι από τα αριστουργήματα που όσα χρόνια κι αν περάσουν θα παραμείνει αναλλοίωτο. Κυρίως να το δεις γιατί ο Bruno Ganz έδωσε ρέστα!
Υ.Γ. Συνήθως στα reviews του Filmakia βρίσκουμε τον πιο απλό και περιεκτικό τρόπο να σας μεταφέρουμε την εμπειρία μας από τις ταινίες. Στη συγκεκριμένη ομολογώ πως ζορίστηκα πολύ, όχι γιατί είναι “δύσκολη” ή “βαριά” σαν ταινία, ίσα ίσα. Ζορίστηκα γιατί δύσκολα μπορούν τα λόγια να περιγράψουν την ανατριχίλα που βγάζει η ταινία αλλά και τα πραγματικά γεγονότα πίσω από αυτήν. Άλλωστε μην ξεχνάμε ότι η παράνοια αυτών των ανθρώπων κόστισε εκατομμύρια ζωές μέσα από φριχτά εγκλήματα.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ
ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΤΙΤΛΟΣ
Η Πτώση
ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΒΟΛΗ
08 Σεπτεμβρίου 2004
ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΒΟΛΗ (GR)
18 Μαρτίου 2005
ΔΙΑΡΚΕΙΑ
156 λεπτά
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ
ΓΛΩΣΣΑ
BUDGET
$18.339.750