Big Eyes (2014)

Η καινούργια (φρεσκότατη) ταινία του Tim Burton. Η δεύτερη βιογραφική ταινία που κάνει μετά το καταπληκτικό Ed Wood. Πάλι το story μας μιλάει για έναν καλλιτέχνη που δεν αναγνωρίστηκε όπως έπρεπε… σύμφωνα με τον Tim.
Εκτός από 2 σημεία, δεν είδα καθόλου το στυλ που αντιπροσωπεύει ο Tim Burton. Είδα μια ταινία που αν δεν είχε τίτλους δεν θα πόνταρα στο όνομα του. Μπορεί η διεύθυνση φωτογραφίας να είναι άψογη, το μοντάζ άκρως αφηγηματικό και η μουσική να δένει με τις εικόνες αλλά όλα αυτά εξυπακούονται σε μια ταινία με budget 10.000.000 δολάρια. Αρκετά ρεαλιστική και αρκετά μετρημένη σαν ταινία. Προσωπικά απογοητεύτηκα. Δεν είδα κάποια δυνατή κορύφωση ούτε και ένιωσα τόσο πολύ την αποξένωση της ζωγράφου με την κόρη της, που είναι ίσως το βασικό θέμα της ταινίας. Τα πάντα περνάν μπροστά από τα μεγάλα μας μάτια, επιφανειακά.
Θα μπορούσε, για παράδειγμα, να εμβαθύνει στη καταπίεση της προσπάθειας των γυναικών για ισότητα, μιας και βρισκόμαστε στη δεκαετία του 50. Αλλά όοοοχι.
Θα μπορούσε να το κάνει πιο παραμυθένιο με τον κακό μάγο να φυλακίζει την καλή νεράιδα και να χρησιμοποιεί την μαγεία της. Αλλά ούυυυυυτε.
Τι ήθελε να μας πει, άραγε; Θα μπορούσε, σύμφωνα με το κλίμα της ταινίας, να έβαζε κάποιον άλλο να το σκηνοθετήσει και απλά να έγραφε το δικό του όνομα στο τέλος. Ειρωνεία στην ειρωνεία. Θα μου άρεζε αυτό.
Εντάξει, δεν γίνονται εύκολα τέτοιες ταινίες, θέλει πολύ δουλειά και πολύ ταλέντο αλλά περίμενα περισσότερα.