Οι δύο καθιερωμένες ταινίες του διαγωνιστικού, δύο ντοκιμαντέρ εκτός συναγωνισμού και 1.500 πολύ τυχεροί νέοι, έκλεισαν την όγδοη ημέρα του 71ου Φεστιβάλ Καννών.
Την τιμητική τους είχαν σήμερα τα ντοκιμαντέρ, ξεκινώντας με το “Whitney” του Βρετανού Kevin McDonald. Άλλο ένα μουσικό ντοκιμαντέρ μετά τα “Mick” (για τον frontman των Rolling Stones, Mick Jagger) και “Marley” (για τον θρύλο της reggae, Bob Marley), ο McDonald καταπιάνεται με την προσωπικότητα της προσφάτως εκλιπούσας ντίβα της ποπ, Whitney Houston. Στόχος του, όπως δηλώνει ο ίδιος, είναι να βρει τον απλό άνθρωπο πίσω από το είδωλο και να ανακαλύψει τους τρόπους με τους οποίους η Houston χρησιμοποίησε τη μουσική ως απόδραση από τις δυσκολίες της ζωής της.
Στο spectrum του ντοκιμαντέρ, δύο «μεγάλα παιδιά» του Μάη του ’68, ο Romain Goupil και ο Daniel Chon-Bendit, αποφασίζουν να κάνουν το γύρω της Γαλλίας και να ανακαλύψουν, πενήντα χρόνια μετά, πού βρίσκεται η χώρα που προσπάθησαν να αλλάξουν. Τις κρίσεις, τις ελπίδες, τους καθημερινούς ήρωές τις. Μια “road movie” γεμάτη συζητήσεις, ανακαλύψεις και διαφωνίες, το “La Traversee” επιχειρεί να εξερευνήσει τις άγνωστες πτυχές της Γαλλίας του σήμερα.
Η τελευταία του ταινία “Poetry” του εξασφάλισε το 2010 το βραβείο σεναρίου. Οκτώ χρόνια αργότερα, ο Κορεάτης Lee Chang-dong επιστρέφει στο επίσημο διαγωνιστικό του φεστιβάλ με την ταινία “Burning”, εμπνευσμένη από μια νουβέλα του Haruki Murakami. Σε αυτό το απρόσμενο θρίλερ, ο Jongsu ξαναβρίσκει την φίλη της παιδικής του ηλικίας, Haemi, η οποία του ζητάει να κρατήσει τη γάτα της όσο εκείνη θα λείπει στην Αφρική. Όταν επιστρέφει, φέρνει μαζί της τον Ben- και όλα θα αρχίσουν όταν ο τελευταίος εμπιστευτεί στον Jongsu ένα μυστικό που τον απασχολεί…
Στην πρεμιέρα του “Burning”, ακολουθώντας το παράδειγμα των 82 γυναικών, παρευρέθηκαν οι 16 γυναίκες ηθοποιοί που συνέγραψαν μαζί το βιβλίο “Noire n’est pas mon métier” (μτφρ κατά προσέγγιση: «Το χρώμα μου δεν είναι το επάγγελμά μου»), που καταδεικνύει τις δυσκολίες που βιώνουν η έγχρωμες ηθοποιοί στην γαλλική βιομηχανία του θεάματος.
Το «αστικό γουέστερν» του Matteo Garrone “Dogman”, η δεύτερη συμμετοχή της Ιταλίας στο διαγωνιστικό, είναι η ιστορία του Marcello, ενός καλοσυνάτου κουρέα σκύλων βρίσκεται μπερδεμένος σε μια επικίνδυνη σχέση εξουσίας με τον Simone, έναν βίαιο πρώην boxer που τρομοκρατεί ολόκληρη τη γειτονιά. Σε μια προσπάθεια να επανακτήσει την αξιοπρέπειά του, ο Marcello θα προβεί σε μία αναπάντεχη πράξη εκδίκησης.
Και μερικά καλά νέα, τουλάχιστον για τους τυχερούς νέους 18-28 ετών. Αύριο εγκαινιάζεται για πρώτη φορά το πρόγραμμα “3 Jours a Cannes” το οποίο προσέφερε σε 1.500 νέους από όλο τον κόσμο ηλικίας 18-28 ετών, μια διαπίστευση 3 ημερών που τους δίνει την δυνατότητα να ανακαλύψουν τις προβολές και τις εκδηλώσεις όλων των τμημάτων του Φεστιβάλ. Το πρόγραμμα, που ξεκίνησε ως πείραμα φέτος για πρώτη φορά, απαιτούσε μια λεπτομερή έκθεση από πλευράς των υποψηφίων στην οποία θα εκδήλωναν το πάθος τους για το σινεμά γενικά και το Φεστιβάλ των Καννών ειδικότερα. Ελπίζουμε να πάει καλά και να συνεχιστεί και στις επόμενες χρονιές ώστε να έχουν περισσότεροι νέοι την ευκαιρία να ανακαλύψουν ένα από τα μεγαλύτερα φεστιβάλ κινηματογράφου του κόσμου.
Κλείνοντας, σε μια ακόμα σπουδαία διάκριση για το ελληνικό σινεμά, η Ζακλίν Λέντζου κέρδισε το βραβείο καλύτερης μικρού μήκους ταινίας της Εβδομάδας Κριτικής του Φεστιβάλ για το «Έκτορας Μαλό: Η Τελευταία Μέρα της Χρονιάς»! Στην τρίτη μικρού μήκους ταινία της με πρωταγωνίστρια τη Σοφία Κόκκαλη, η σκηνοθέτης κάνει «μια μικρή μελέτη πάνω στο τραγελαφικό της μοναξιάς».